سازمان ملل متحد، مفهوم توسعه پایدار را در برگیرنده جنبههای زیر میداند:
- درک اثرات توسعه با کاربرد ویژگیهای غیر سنتی
- تلاش برای ایجاد توسعهٔ بومی در چهارچوب محدودیتهای خاص منابع طبیعی
کمک به فقرا و فرودستان؛ آنان که ناچارأ محیط زیست را تخریب میکنند
دیدگاههای موجود درارتباط باتوسعه پایدار
- پایداری تکنولوژی
- پایداری اکولوژیکی[۵]
پایداری تکنولوژی
عقاید این گروه برآن استکه دست یابی به توسعه پایداردرتمام زمینههادرغالب سیستم ومکانیزم حاکم برعرصههای سیاسیواقتصادی واجتماعیموجودامکان پذیر است. به عقیده این گروه هرمشکلی دارای یک پاسخ وراه حلتکنولوژی است وجایی برای ترس ونگرانی وجود ندارد.[۶]
پایداری اکولوژیکی
پیروان این گروه معتقدند که ساختار موجود درجوامع امروزی ناپایدارند ورسیدن به توسعه پایدار نیازمند یک شیوه و طرز تفکر جدید برای تغییر اینساختارهاست. آنها معتقدند که باید در ساختار سیستمهای سیاسی اقتصادی واجتماعی موجود تغیراتی داده شود. پایداری اکولوژکی راه حلهایی ارائه میدهد که در ابتدا نیازمند تجدید نظر در ارتباط با کشاورزی، مسکن، انرژی،طراحی شهری، حمل ونقل، اقتصاد، خانواده، منابع مصرفی، جنگلداری، بیابانهاوارزشهای اصلی زندگی مان باشد. ویژگی این نظریه
- معتقد به برخورد بامشکلات به صورت اساسی وریشهای است.
- تغیرات ساختاری راالزاماَبه معنی جایگزینی سیستمهای موجود نمیداند.
- تکنولوژی رانفی نمیکند بلکه ان را جزیی از طبعت میداند که باید با طبیعت عمل کند.[۷]
پایداری در معماری
درطول یک سده گذشته تجربهها و دستاوردها و تحولات باارزشی در معماری ودرعرصهٔ محیط زیست رخ داده است که البته مشکلات بسیاری را بوجودآورده امامیتوان گفت درآغاز قرن ۲۱ میلادی وضعیت جهان به یک توسعهٔ ناپایدار رسیدهکه از مشخصههای آن میتوان به رشد جمعیت، افزایش مصرف و توزیع نامتعادلمنابع اشاره کرد. همچنین رشد جمعیت اثرات زیانبار بسیاری بر محیط طبیعی برجا گذاشته که در طول زمان منجر به تغییرات آب وهوایی، ایجاد حفره در لایهازن، نابودی گونهها و نظامهای طبیعی گردیده است، این مسائل باعث تغییردیدگاه انسان نسبت به طبیعت شد. درپی این تغییر و تحولات، مفهومی به عنوانتوسعهٔ پایدار پا به عرصهٔ وجود گذاشت و تعامل محیط و معماری و تأثیردوسویه آنها بر یکدیگر به عنوان توسعهٔ پایدار وارد معماری شد و از همین رومعماری پایدار مورد توجه صاحب نظران قرار گرفت.. واژهٔ پایداری دارایمعانی مختلفی است اما در معماری این لغت کاملاً مشخص نبوده و تعریف روشنیندارد و بیشتر مسئله حفظ طبیعت و زمین را مورد پوشش میدهد، در واقع مسائلمحیطی را میتوان حوزهای دانست که توسعهٔ پایدار بر روی آن تأکید دارد. معماران را میتوان از عوامل تأثیر گذار در این حوزه دانست زیرا آنهابصورتهای مختلف مسئول ۷۵٪ تغییرات آب وهوایی هستند. با این تفاسیر معمارمیتواند با نگاهی تازه نسبت به طبیعت، تغییرات مهمی را در این حوزه ایجادکند. البته در طول دهههای گذشته راهکارهای مفیدی توسط معماران برای حلبحرانها ارائه شده است، اما همچنان مشکلاتی بر سر راه معماری پایدار وجوددارد.