اهداف توسعه هزاره یا Millennium Development Goals به اختصار MDGs نامیده می‌شوند

این اهداف در واقع هشت هدف مشترک هستند که در سال ۲۰۰۰ درسازمان ملل بر سر آن‌ها توافق شد. این اهداف باید تا سال 2015 تامین شوند.

متن کامل بیانیه اول سازمان ملل در این زمینه [فرمت پی دی اف]:  United Nations Millennium Declaration

اهداف توسعه هزاره عبارتند از:

توسعه پایدار یا Sustainable Development در حقیقت ایجاد تعادل میان توسعه و محیط زیست است.

در سال 1980 برای نخستین بار نام توسعه پایدار در گزارش سازمانجهانی حفاظت از منابع طبیعی (IUCN) آمد. این سازمان در گزارش خود با ناماستراتژی حفظ منابع طبیعی این واژه را برای توصیف وضعیتی به کار برد کهتوسعه نه تنها برای طبیعت مضر نیست، بلکه به یاری آن هم می‌آید.

پایداری می‌تواند چهار جنبه داشته باشد: پایداری در منابع طبیعی، پایداری سیاسی، پایداری اجتماعی و پایداری اقتصادی.

در حقیقت توسعه پایدار تنها بر جنبه زیست محیطی اتفاقی تمرکز ندارد بلکه به جنبه‌های اجتماعی و اقتصادی آن هم توجه می‌کند. توسعه پایدار محل تلاقی جامعه، اقتصاد و محیط زیست است

توسعه پایدار آنگونه توسعه ای است که نیازهای زمان حال را بدون اینکه توانائی نسلهای آینده درتامین نیازهایشان را به مخاطره اندازد، فراهم می کند.
اگربپذیریم که توسعه اقتصادی فرآیند بهبود بخشیدن به کیفیت زندگی تمامی مردم است ، دراین صورت رشد اقتصادی محور اساسی توسعه اقتصادی خواهد بود. اما رشد اقتصادی فرآیندی پایدار است که دراثر آن ظرفیت تولیدی اقتصاد طی زمان افزایش می یابدوسبب افزایش سطح درآمد ملی می شود.
تا کنون رشد اقتصادی مهمترین معیار موفقیت نظامهای اقتصادی درجهت دستیابی به رفاه اقتصادی تلقی می شده است ، ازاین رو کشورهای کمترتوسعه یافته مساعی خویش را عمدتا درجهت نیل به رشد اقتصادی متمرکز کرده ومی کنند . می دانیم که رشد اقتصادی مستلزم افزایش کمی ومداوم تولید ودرآمد سرانه ازطریق افزایش درکمیت عوامل تولید بعنی نیروی انسانی ،سرمایه ومنابع طبیعی می باشد. نتیجه چنین رشد وتوسعه ای درقالب عملکردها والگوهای موجود ، بکارگیری منابع وطبیعت با چنان شتابی است که قدرت ترمیم از منابع تجدید پذیر سلب شده وافزون برآن حقوق نسلهای آینده نسبت به منابع تجدید ناپذیر نادیده گرفته شده است . ازسوی دیگر انباشت زباله ها وپسمانده های تولیدی به حدی رسیده است که احتمالا زمین دیگر توان جذب آنهارا ندارد.

پژوهش، خلاقيت و نوآوري اساسي‌ترين نياز يك جامعه براي رسيدن به پيشرفت، توسعه، رفاه اجتماعي و استقلال واقعي است ،به همين منظور سرمايه‌گذاري دراين امر و هماهنگ نمودن آن با نيازهاي يك كشور گذرگاه اصلي توسعه پايدار و عامل محوري پيشرفت است. روز يي اذر ماه هر سال به نام روز پژوهش نامگذاري شده است .مقوله اي بسيار با اهميت كه متاسفانه اين روزها به آن كمتر پرداخته ميشود.و افراد تا به دانشگاه نروند و اين درس را نداشته باشند كمتر با ان آشنايي پيدا ميكنند. و اين موضوع با اهميت در كتب درسي دوره هاي مختلف تحصيلي از ابتدايي گرفته تا راهنمايي و دبيرستان جايي ندارد.و ايكاش مسئولين امر تعليم و تربيت ترتيبي اتخاذ نمايند تا كودكان دوره ابتدايي با روشهاي اوليه پژوهش آشنا شوند و در مقاطع تحصيلي بعدي اين امر بصورت كاربردي و علمي دنبال شود،تا در زمان ورود به دانشگاه يك فرد آشنا به تحقيق علمي وارد دانشگاه شده و از همان ابتداي ورود تحقيقات خود را بر مبناي صحيح و علمي انجام دهد.نه اينكه فرد پس از گذراندن چندين ترم و در زمان فارغ التحصيلي خود تازه يك مبتدي در امر پژوهش باشد

۱. توسعه پایدار باید در زمینه خاص خود به طور روشن تعریف شود.
۲. پایداری باید در معنای کلی آن دیده شود، شامل اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیکی
۳. مفهوم برابری باید در هر رویکردی به توسعه پایدار دیده شود.
۴. افق زمانی باید با توجه به مقیاس زمانی اکوسیستم و انسانی باشد و مقیاس فضایی باید شامل اثرات محلی و دوربرد بر افراد و اکوسیستم باشد.